Nu persoonlijk heb ik het daar soms best wel moeilijk mee. We leven in een kapitalistische maatschappij, waarbij luxe sterk wordt geassocieerd met status en succes. Mijn domme brein - extra gevoelig voor luxeproducten door een aangeboren zwak voor mooie productverpakkingen - heeft dan ook vaak de neiging om naar luxeproducten te verlangen, terwijl ik ze helemaal niet nodig heb.
Recent heb ik een tactiek uitgedacht om hier beter mee te kunnen omgaan. In plaats van mijn brein luxe te laten associëren met geluk/succes, laat ik het een andere onaangename associatie maken. Wat is volgens de maatschappij walgelijk? Zeker in het geval van het vrouwelijke geslacht? Oh yes, I'm going there: poop. De gedachte aan deze natuurlijke lichaamsfunctie is al zo onaanvaardbaar (en hilarisch, toegegeven) voor mijn brein dat ik het zelfs niet in gewoon Nederlands kan neerschrijven.
Review van een Guerlain lipstick? Poop. Instragam met een LV-tas? Poop. Haul met een Mac blush? Scheetje op een persevent. Artikel over de laatste nieuwe collectie van Dior? Poop. Pot La Mer? Spetterpoep. Je snapt het wel.
De populariteit van geurkaarsen bij beautybloggers wordt aan de hand van deze methode ook ineens duidelijk.
Debbie, hoofdredactrice van Beautyscene, via google op zoek naar een goede gastro-enteroloog.
Illustratie door mezelf.
Als bonus zal je na een bepaalde tijd zo vaak aan poop hebben gedacht, dat het helemaal niet meer zo walgelijk blijkt te zijn (everybody poops!). Op dat moment kan je een nieuwe associatie maken met iets anders walgelijks. Bijvoorbeeld okselhaar of witte leggings.Illustratie door mezelf.
