Print is zo goed als dood

Kranten en magazines maken al een tijdje een moeilijke periode door wegens de toenemende populariteit van het internet. Niets nieuws onder de zon op dat vlak.

Nu lijken ze echter toch wel héél wanhopig te worden.


Zouden verkoopcijfers van een magazine nu echt positief evolueren na het aan boord halen van een bekende blogger? Ik veronderstel namelijk dat dat de reden is om een blogger te laten schrijven voor je tijdschrift: hopen dat een deel van die tienduizenden bloglezeressen nu ook het tijdschrift kopen. Voor de schrijfvaardigheid en originele inhoud moeten ze het alleszins niet doen.
Ik kan me echter niet inbeelden dat in de praktijk de verkoop ook stijgt. De gemiddelde beautyglosslezeres is een 12-jarige* en, ok, die zijn beïnvloedbaar, maar waarom zouden ze vier euro (dat zijn dus wel al zeker twee nieuwe Essence producten!) neertellen voor een magazine wanneer ze dagelijks over beauty en andere gerecycleerde nonsens kunnen lezen op het internet? Gratis, geen kans op paper cuts & je kan makkelijk een leuk achtergrondmuziekje instellen.
Misschien dat het eerste nummer wat meer verkoopt dan anders, omdat de blogger deze grote prestatie natuurlijk trots en met de nodige poeha moet bekend maken aan het publiek (misschien is er zelfs een kortingscode!!1!1!). Enkele fanatieke aanhangers zullen het magazine ook wel blijven kopen om knipsels te verzamelen, maar ik denk dat een groot deel van de vaste lezers zich gewoon gaat afvragen wie in godsnaam de beslissing heeft genomen om die nieuwe schrijfster aan te nemen.

Print is zo goed als dood. Zelfs Mascha lijkt het te weten.
*Ik weet  dat Mascha beweert dat dit hoger is, maar puh-lease. 
Abonneren op: Reacties posten (Atom)
 

RSS Feed. Deze blog maakt gebruik van een gemodificeerde versie van Modern Clix, een thema door Rodrigo Galindez dat aangepast is voor Blogger door Introblogger.